Moeten we onze tuinen en terrassen wel blijven ophogen?

Bewoners en gebruikers van gebouwen op een slappe bodem worden vaak geconfronteerd met de zakkende tuinen en terrassen. Regelmatig halen zij de krant wanneer voor de zoveelste keer de tuin opgehoogd moet worden. Desondanks is het voor veel mensen onderdeel van het normale onderhoud.

Er is weinig bekend over de extra kosten die particulieren moeten maken om tuinen en terrassen op te hogen. Wel is bekend dat de kosten voor aanleg en onderhoud van infrastructuur voor gemeenten op slappe bodem tweemaal zo hoog zijn als voor gemeenten op zand. Het spreekt voor zich dat het tuinonderhoud in die gemeenten ook een stuk duurder is, hoeveel precies is nog niet onderzocht.

In onze deelexpeditie ‘Innovatieve ophoogtechnieken’ werkten partijen samen aan de vraag hoe innovatieve en levensduur verlengende technieken verder ontwikkeld kunnen worden. Er is een lijst met innovatieve technieken opgesteld die mogelijk ook geschikt zijn voor het ophogen van tuinen en terrassen.

Een klein aantal particulieren kiest ervoor hun tuin of terras van een fundering te voorzien. Dit zorgt ervoor dat ophogen niet langer nodig is. Wel leidt het tot problemen met de aansluiting als de openbare ruimte rond hun woning wel zakt.

Het zijn vooral bewoners, beheerders van de openbare ruimte en hoveniers die geconfronteerd worden met verzakkende tuinen en terrassen. Uitdaging is te komen tot doelmatige oplossingen die ook op de lange termijn standhouden. Dit betekent dat er bij nieuwbouw of onderhoud afspraken gemaakt moeten worden tussen de gemeente, ontwikkelaars en aannemers over het ontwerp, het materiaalgebruik en de wijze van bouwrijp maken. Het kostenaspect speelt hierbij een belangrijke rol. Met de levenscycluskosten benadering als uitgangspunt kunnen de gesprekken hierover gestructureerd worden gevoerd. Bij deze benadering worden aanlegkosten en beheerskosten over een lange termijn doorgerekend om te bepalen of hoge aanlegkosten zich terugbetalen in goedkoper beheer of een langere levensduur.

De levenscycluskosten benadering als uitgangspunt.

Kennis over de oorzaken en oplossingen voor verzakkende tuinen en terrassen zit vooral in de hoofden van bewoners, beheerders van gemeenten en hoveniers. In de praktijk vindt men vaak wel een passende technische oplossing ter plekke. Van het goed georganiseerd structureren van de kennis is nog geen sprake. Uitdaging is structuur aan te brengen en deze kennis toegankelijk te maken.

Er zijn in de praktijk nog veel vragen over de exacte relatie tussen bodemdaling en het ophogen van tuinen en terrassen. Bestaande kennis bij onder anderen  beheerders moet beter worden vastgelegd.